Gledajući slike holandske mrtve prirode umetnica upada u mračnu atmosferu noćnih vrtova. Kao polaznu inspiraiju uzima dramatična svetla i bogate boje posmatrajući radove holandskog slikara Rachel Ruyscha dok mekše i laganije slike odražavaju rad francuskog slikara Jean-Antoine Watteaua.
Umetnica kaže da slika cveće jer smatra takve slike mestom meditacije. Na taj način vreme čini nebitnim i stavlja ga u kontakt sa onim što se ne raspada.
Ispitujući krhu prirodu života kroz zadimljenu atmosferu izbacuje cvetove na površinu prikazivajući tako borbu i opstanak. Slike predstavljaju istovremeno klasičnu mrtvu prirodu i modernu apstrakciju.
Requiem, 2009
Glimmering, 2009
Tutti fiori, 2009
Florence clearing ,2001